కన్నీరు

మానసమందు గ్రుచ్చు నవమానమొ; వేదన గూర్చు భావమో;

కానగ రాని భారమయి, కంఠమునందున గద్గదంబునై,

ఆనక కన్నులందు సుడులౌచు పరిభ్రమమొందు నీరమై,

దీనముగా కనుంగవ యధీనము దప్పి స్రవించు ధారలై! #